The taste way ทางชีวิต - นิยาย The taste way ทางชีวิต : Dek-D.com - Writer
×

    The taste way ทางชีวิต

    ฉันอยากมีพ่อแม่ ฉันอยากมีคนที่รักฉันบ้าง

    ผู้เข้าชมรวม

    119

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    119

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ต.ค. 56 / 16:48 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    The Taste Way

     

     

     


     เรื่อง ราวน่าประทับใจของเด็กกำพร้าคนหนึ่งที่พยายามสู้กับชะตาชีวิตที่เป็น อยู่ ถึงแม้ว่าจะโดนดูถูกโดนว่าจากคนรอบข้างก็ไม่เคยย่อท้อ และความทะเยอทะยานของเธอก็ได้สำเร็จในวันหนึ่ง เธอไม่เคยคิดน้อยใจหรือโทษตัวเองในโชคชะตา มีแต่จะอยากขอบคุณฟ้าด้วยซ้ำไปที่ทำให้เธอได้เกิดมามีชะตาแบบนี้
                   ……………………………

        The Taste Way : รสชาติชีวิต

                      

            ณ ประเทศๆ หนึ่งในโลกใบนี้
            บ้านเด็กกำพร้าเรนโบว์....
           ฟิ้วววววกรอบแกรบบบบ
     เสียงสายลมและเสียงใบไม้สีน้ำตาลที่เคลื่อนไหวไปตามแรงลมยังดังขึ้นอย่างต่อ เนื่อง ฤดูใบไม้ร่วงในเดือนเมษายนนี้ถือเป็นเสน่ห์ของเมืองนี้ เลยทีเดียว   ฟิ้ววววววววว
        เสียงลมที่ยังคงดังขึ้นเรื่อยๆ และแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ประตู หน้าต่างของบ้านสายรุ้งได้ถูกปิดสนิททุกบาน หากเปิดออกพวกฝุ่นละอองคงจะทำลายเด็กๆ ของบ้านนี้ได้
        ฟิ้วววววววววว  กรอบแกรบบบบ  ตึกๆๆๆ
        เอ๊ะ รู้สึกมั้ยว่าจะมีเสียงแปลกปลอมเข้ามาท่ามกลางเสียงธรรมชาตินี่
        ตึกๆๆๆ กึก!
        เสียงนั้นได้หยุดลงพร้อมกับเสียงลมและใบไม้ ประตูของบ้านสายรุ้งได้ถูกเปิดออกอีกครั้ง
        แอ๊ดดดดดดดดด
        หญิงสาววัยกลางคนและวัยสาวทั้งสองร่างได้เดินออกมาจากข้างในและ...
        อุแว้ๆๆๆๆๆ
        หญิงสาวสองคนได้เงี่ยหูฟังต้นเสียงบริเวณต้นโอ๊คหน้าบ้านอย่างตั้งใจ
        “เอ่อ เธอได้ยินเสียงอะไรมั้ย”  หญิงสาววัยกลางคนว่า
        “ได้ยินค่ะ แต่ไม่ค่อยมั่นใจ”   หญิงสาวอีกคนว่า
        “หึ เธอทำงานที่บ้านนี้มานานเท่าไรแล้ว แยกแยะเสียงไม่ได้เลยเหรอ บริว
        “
    แฮะๆ นั่นสินะคะ พี่เรนโบว์
       
    พี่เรนโบว์และบริวเป็นผู้ดูแลบ้านเด็กกำพร้าที่นี่ พี่เรนโบว์เป็นคนที่ริเริ่มสร้างบ้านหลังนี้ขึ้นมา เพราะเห็นว่าการช่วยเหลือเด็กๆ นั้นเป็นการสร้างความดีที่ยิ่งใหญ่
        “นี่ไง เจอตัวแล้ว”  พี่เรนโบว์อุ้มเด็กทารกคนหนึ่งออกมาจากตะกร้าสานสีน้ำตาล เด็กคนนี้อยู่ในห่อผ้ากำมะหยี่

         อุ๊ย น่ารักจังเลย ตาโตจังนะ”  บริวพูดกับหนูน้อยทารก
        “สงสัยจะมีคนมาวางตอนเมื่อกี้ล่ะมั้ง เพราะก่อนหน้านี้ยังไม่เจอ
        “
    คงจะอย่างนั้นแหละค่ะ อืม...ผู้หญิงหรือผู้ชายเนี่ย
        “
    ดูนี่สิ บริว”  พี่เรนโบว์กล่าวพลางหยิบโน้ตแพดสีเขียวออกมาจากตะกร้า
        ‘ฝากดูแลเด็กคนนี้ด้วย เธอชื่อลิลรอล พิงค์
        “
    ลิลรอล พิงค์งั้นเหรอ ชื่อเพราะจัง
        “
    เอาล่ะ ต่อไปนี้ฉันจะดูแลลิลรอลเอง


                         
    ลิลรอล พิงค์
    ..............................................................................
              ขอคนละเม้นท์จ้า หลังจากที่ดองมานาน อยากจะจริงจังสักที -3-
    ...........................................................


        

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น